Found myself engrossed in the story and charmed by the characters. I fell in love with under the Tuscan sun when I read it many years ago. This book, though sad, was a delight. ( )

This book deserves some more love. I wasn't expecting much based on the reviews here and elsewhere, but it was lovely. Especially the ending. The only time when the discovery of a murder lightens the heart and burdens of the characters in the book. Fascinating and satisfying. ( )

decent book with a bad ending ( )

In Swan, Georgia, it is humid, and everyone knows one another's business. This perfectly captures the feel of the "Old South" that lingers around what I like to call the "cotton aristocracy." (As a southerner, I am allowed to say this without any hint of condescension toward, and only love for, the people that phrase describes!) The characters are complex people that you feel you are gradually coming to know and like. It is a suspenseful story about a family who was torn apart by their mother's suicide. When someone digs up the mother's body the family is in for a shock, and their healing can begin. The theme of archaeology, both of historical artifacts, and skeletons in the family closet is explored in a unique way. One gets a real sense of both the South, and Italy, in this book. ( )

Archeologe Ginger Mason werkt in Toscane, waar ze haar leven weer een beetje op de rails probeert te krijgen. Op een dag gaat de telefoon: ze moet halsoverkop naar haar geboortedorp Swan in Georgia, waar het lichaam van haar overleden moeder op mysterieuze wijze is opgegraven.
Samen met haar broer, die net buiten Swan een geïsoleerd bestaan leidt, komt ze erachter, dat haar moeder helemaal geen zelfmoord gepleegd heeft, zoals iedereen altijd geloofde. En dat is niet het enige geheim dat boven komt drijven; langzaam aan wordt zowel Ginger als haar broer geconfronteerd met een ongelooflijke waarheid over hun familie. ( )