Los hielos eternos cubren la superficie de la Tierra. En una helada meseta donde antes se extendían las selvas del Matto Grosso, rivalizan hoy las Ocho Ciudades, cuyas naves de os hielos comercian, cazan, explotan. Allí, el capitán Konrad Arflane salva la vida al agonizante Lord Almirante de Friesgalt, Pyotr Rorsefne. No sabe que con aquel hecho iniciará una aventura que destruirá finalmente su vida, le llevará a renegar de sus creencias, arrastrará al adulterio a la hija del hombre que ha salvado, y los lanzará a todos a una loca y peligrosa expedición a bordo del Espíritu de los Hielos, la mejor goleta de todas las Ocho Ciudades, en busca de la mítica ciudad de Nueva York y su... increíble secreto.

The Day After Tomorrow meets Moby Dick. Underrated Moorcock novel set in a far-future icehouse earth where humanity seemingly regressed to an "ice-faring" civilization based on whale hunting, and where metropolises like New York are stuff of legends and mythology.

This is a stand-alone story and can be read without reading any other Moorcock novel. Konrad Arflane is mentioned only once in [b:The Eternal Champion|30097|The Eternal Champion (Eternal Champion, #1)|Michael Moorcock|https://i.gr-assets.com/images/S/compressed.photo.goodreads.com/books/1168051414l/30097._SY75_.jpg|970484] for reasons I won't get into due to their potentially spoiler-y nature. In general this is a decent gateway to the rest of the MM/EC universe and makes we want to read the rest of the stories. ( )

Aus dem Bücherregal meines Vaters, erstmals erschienen 1969, also genauso alt wie ich!

Interessante Prämisse, aber man merkt dem Buch sein (unser) Alter an, Charaktere, Plot und Pacing haben doch etwas deutlich antiquiertes. Trotz alledem lesenswert als Beispiel dystopischer SciFi Literatur der späten 60er Jahre.

Einzige bange Frage, die noch bleibt: bin ich genauso antiquiert wie dieses Büchlein? ( )

Loved this book, when I first read it. Not sure the five stars would hold up today. ( )

Een op zichzelf staand verhaal, gepubliceerd in 1969, pure avontuurlijke fantasy met een rauw randje zoals ik ook van Michael Moorcock gewend ben. Al is het in vergelijking met zijn Eternal Champion boeken bijna een boek voor watjes te noemen.

De wereld is bevroren en bestaat in de Nieuwe IJstijd. Het leven is hard. Niet alleen wegens de kou en de steeds minder wordende prooien zoals de landwalvissen maar ook door de politieke omstandigheden waarbij je het best naar je stand kunt handelen om aframmeling of doding te voorkomen. Konrad Arflane (ongebruikelijke naam voor Engelstaligen en toch klinkt het natuurlijk zoals alle namen in het boek, wat te denken van Petchnyoff) wordt door omstandigheden ondanks zijn afkomst kapitein van een IJsschoener om aan de wil van een gestorven heerser te voldoen. Het doel is New York. Een stad waarvan niemand gelooft dat het (nog) bestaat.

Meer wil ik niet over het verhaal vertellen maar ik wilde hiermee wel de context schetsen van het ijskoude avontuur waarin Konrad Arflane zich werpt. Passie, morele waarden, eer, standvastig geloof in de IJsmoeder, rituelen, drank, jaloezie. Het komt allemaal aan bod. Met als klap op de vuurpijl een ontknoping waar je aan het begin van het verhaal niet aan had durven denken.

Oké, oké, ik ben bevooroordeeld omdat Michael Moorcock mijn lievelingsschrijver is. Toch heeft hij me met dit kleine juweeltje wederom niet teleurgesteld. Het is vlot geschreven, heeft een kop, middenstuk en eind en is daarmee een mooi afgerond geheel. Inmiddels bijna een zeldzaamheid geworden in de science fantasy wereld.

Een klein ander persoonlijk detail is dat ik ook Moby Dick van Herman Melville aan het lezen ben. Dit gaat ook over varen op een schip en wat het meest opvalt is dat het verschil in vaart tussen deze twee boeken niet groter had kunnen zijn. ( )